جوناس سالک پزشک آمریکایی، کاشف واکسن فلج اطفال در نیویورک و از پدر و مادری اشکنازی یهودی به دنیا آمد. پدرش در کار تولید لباسهای زنانه فعالیت داشت ولی جوناس شیفتهٔ علم و دانش بود.
در دههٔ ۱۹۳۰ به عنوان دانشجوی سال اول رشتهٔ پزشکی وارد دانشگاه نیویورک شد. پس از مدتی به حدی نسبت به تحقیقات پزشکی علاقه‌مند گردید که مدت یک سال دانشکده را ترک و به تحقیق در زمینهٔ شیمی- پروتئین پرداخت. او به عنوان سخنوری چابک منطقی و متفکر با انرژی بیش از حد به تحقیقات خود ادامه می‌داد به‌طوری‌که می‌گفت کرم تحقیق در خون من افتاده‌است. سالک بعد از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه نیویورک و دریافت مدرک به سمت دانشگاه میشیگان عزیمت نمود تا به همراه یکی از استادانش به کار تحقیق ادامه دهد. ابتدا کار را بر ویروس آنفلوآنزا آغاز نمود. اما بعد از مدتی با مشاهده بیماری فلج اطفال که هر ساله بر تعداد بیماران مبتلا به این بیماری افزوده می‌شد و این بیماری موجب روانه شدن هزاران انسان به بیمارستان‌ها و نتیجتاً استفاده از ویلچر می‌گردید تصمیم گرفت به تحقیق در زمینه ویروس همه گیر فلج اطفال بپردازد. پس از کشف ویروس فلج اطفال توسط جان اندرز در بافت‌های گرفته شده از کلیه میمون‌ها سالک به دنبال کشف واکسن رفت. او اعتقاد داشت که ساخت واکسنی که در آن از ویروس‌های کشته شده استفاده می‌شود امکان‌پذیر است و قدم به قدم نسبت به ساخت واکسن‌های آزمایشگاهی و تست آن‌ها بر روی میمون‌ها اقدام نمود و در ژوئن ۱۹۵۲ متوجه شد واکسنی که تهیه کرده بر روی انسان نیز نتایج مثبتی در پی دارد. فلج اطفال در لوله آزمایش متوقف شد وبا کشف این واکسن تحول عظیمی در جهان به وجود آمد. سالک خود وخانواده‌اش را به عنوان اولین افرادی که تحت واکسیناسیون قرار می‌گیرند انتخاب کرد و پس از تست گسترده واکسن مذکور واکسن روانه بازار گردید. جوناس بعد از شیوع ویروس ایدز در دههٔ ۱۹۸۰ تصمیم گرفت تا واکسنی را برای آن بیابد اما موفق نشد.
جوناس سالک در ۲۳ ژوئن ۱۹۹۵، در سن ۸۰ سالگی در ایالت کالیفرنیا، آمریکا درگذشت.